Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών στην υπ΄ αριθ. 841/2018 απόφασή του έκρινε ότι η αναφερόμενη στην αίτηση της καθʼ ης για την έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής (και συνακόλουθα η αναφερόμενη στην ίδια την ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής) καταγγελία της επίδικης δανειακής σύμβασης την 1η/11/2013 και το κλείσιμο του λογαριασμού, την ίδια ημερομηνία, δεν αποδείχτηκε από κανένα έγγραφο της δικογραφίας, με συνέπεια η απαίτηση της καθʼ ης να μην είναι ούτε εκκαθαρισμένη ούτε βέβαιη, όπως δεν είναι τοιαύτη συνακόλουθα και η επιδίκαση τόκων υπερημερίας κεφαλαιοποιούμενων ανά εξάμηνο, από την 1η/11/2013. Αποδοχή της ανακοπής και ακύρωση της διαταγής πληρωμής και της επιταγής προς πληρωμή.
[Πηγή]
