Το Μονομελές Πρωτοδικείο Θηβών στην υπ΄ αριθ. 264/2018 απόφασή του έκρινε ότι εφόσον οι κληρονόμοι εγκαταστάθηκαν επί δήλων πραγμάτων, το ποσοστό του κάθε κληρονόμου επί της όλης κληρονομίας προσδιορίζεται από την αναλογία της αξίας του δήλου προς την αξία της όλης κληρονομιαίας περιουσίας κατά τον χρόνο της σύνταξης της διαθήκης, που αποτελεί και το κρίσιμο μέτρο της ευθύνης του. Η επίδοση δεν επιτρέπεται και η προθεσμία άσκησης του ένδικου μέσου δεν αρχίζει πριν την παρέλευση της προθεσμία για την αποποίηση της κληρονομίας. Θεμελίωση αφηρημένης αναγνώρισης χρέους. Είναι κρίσιμη, αλλά όχι δεσμευτική για την παραδοχή αφηρημένης υπόσχεσης ή αναγνώρισης χρέους, η μη αναφορά της αιτίας στο έγγραφο του χρέους. Κατά κανόνα σε περιπτώσεις αναφοράς της αιτίας πρόκειται για αιτιώδη αναγνώριση χρέους. Στοιχεία ορισμένου αγωγής που στηρίζεται σε αιτιώδη αναγνώριση χρέους. Όταν με την αιτιώδη αναγνώριση χρέους οι συμβαλλόμενοι δεν θέλησαν να ιδρύσουν νέα αυτοτελή ενοχή, αλλά θέλησαν να βεβαιώσουν απλώς ορισμένα γεγονότα, προσδίδοντας ενισχυτική ή επιβεβαιωτική ενέργεια στην ήδη υπάρχουσα οφειλή και να δημιουργήσουν έτσι ένα επιπλέον αποδεικτικό μέσο για το ορισμένο της ενοχής τους εκ συμβάσεων, από τις οποίες απορρέουν αξιώσεις που αναγνωρίστηκαν, πρέπει να αναφέρονται όλα τα απαιτούμενα κατά νόμο κάθε φορά στοιχεία. Στοιχεία για το ορισμένο αγωγής εκ συμβάσεως πώλησης. Ο ενάγων πρέπει να αναφέρει: α) την κατάρτιση σύμβασης για την πώληση συγκεκριμένων πραγμάτων, β) τα πωληθέντα και παραδοθέντα κατ’ είδος, ποσότητα και τιμή μονάδας και γ) το συμφωνηθέν τίμημα.
[Πηγή]
